Görünmeyen kızın kılavuzu

parlak bir dünya sade bir hayat
içinde emek var saçların her telinde
hiç susmayan ise göz ve söz
gözler duymalı duyular şaşırmalı
bu ayrı bir bakış açısı
aynalara çekiç gerçeğe yakın
ruhların can bulduğu
hayallerin içindeki peri
çık dışarı gir içeri
hayal mi gerçek mi

Parantez içindeki yalnızlıklar..

ezan sensindeki suskunluk ve yalnızlık
tuvalette sessizlik ve ıkınma hissi bir bıkkınlık
kimsesiz bir evden dışarı bakmak
küçük bir çocuk gibi sokakta kaybolmak
liman soğuk bir sen birde kıyıya vuran dalgalar
boş odalarda gezen max payne
kışın çıplak dışarı çıkmak
sokak ortasında anneni elini bırakması
bankta uyuya kalan kimsesiz sakallı adam
düş kurarken aynaya bakmak
sıcak yatak ve Pazar sessizliği

bir gece..

geceleri yalnız belgesel izlerken uyuya kalan
genelevden dışarı bakan vücut işçileri , anlamı yok
siyahın üstündeki kırmızı mendil , üşürken titremek
solgun bir gece şiir yazılacak derecede
bedenim yorgun zira tüm enerjim içimde
sporda fayda etmiyor her halde
yaşamadıklarımın nedeni şiirime etkili , tepkili , tek düze

Geçmişle dans

karışık ve kırışık gibi kafamdaki birikintiler
geçmişin hayalleri peşi sıra sıcak kumsalda ki ayak izleri misali
silmek istedikçe çoğalan sakala benzer kıllık
düşüncelerin düşüncelerine gebe bütün değerleri yineleyinceye dek
duvarda ki tek tablo içindeki renkler bir kıvılcım
çerçevenin dışına çıktıkça patlayan renkler ile gelen yarın yarım

Kırık düşünceler atlası

uçuşan martıların simetrisi
minarelerin çıkıntısı
kız kulesindeki yalnızlık
ard arda evler , niye güneş görmemek?
yaşamamak kuytu köşelerde
vapur penceresinden bakan güz hüznü